• «یَا مَنْ خَصَّنَا بِالْکَرَامَةِ وَ خَصَّنَا بِالْوَصِیَّةِ وَ وَعَدَنَا الشَّفَاعَةَ وَ أَعْطَانَا
عِلْمَ مَا مَضَى وَ مَابَقِیَ وَ جَعَلَ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَیْنَا، اغْفِرْلِی
وَ لِإِخْوَانِی وَ لِزُوَّارِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) الَّذِینَ
أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ رَغْبَةً ...»
ای خدایی که مارابه کرامت وجانشینی پیامبراکرم(صلی الله علیه واله)
اختصاص دادی و به ما وعدۀ شفاعت دادی و علم آنچه که گذشته
است وآنچه که باقی مانده است رابه ماعنایت فرمودهای. ای خدایی
که دلهای مردم را به سوی ما سوق دادهای، مرا و برادرانم را و زوار
قبر اباعبدالله (علیه السلام) را ببخش و بیامرز، همان کسانی که مالهای
خودرادرراه امام حسین(علیه السلام) انفاق کردندوبدنهای خودرارهسپار
زیارت قبر اباعبدالله(علیه السلام) کردند